Misje – jak uczył św. Jan Paweł II – są sprawą wiary. Ich źródła i motywacji trzeba szukać w Bogu, który „pragnie, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy” (1 Tm 2,4). „By świat został przez Niego zbawiony” (J 3,17), Bóg posłał swego Syna ze słowem Ewangelii. Misję Chrystusa głosiciela prawdy i sprawcy zbawienia kontynuuje – na wyraźne Jego polecenie – Kościół. Wypełnia on mandat misyjny, jaki otrzymał podczas wniebowstąpienia: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelie wszelkiemu stworzeniu” (Mk 16,15).

Pragnąc zbawienia wszystkich ludzi, Chrystus wysłał swych uczniów z Ewangelią i obdarzył ich światłem i mocą Ducha Świętego. On jest głównym sprawca misji, wzbudzając powołania misyjne oraz uzdalniając misjonarzy do ofiarnego głoszenia Ewangelii i budowania wspólnot wiary. Duch Święty oświeca serca i umysły ludzi, pomaga im otworzyć się na łaskę wiary, zaszczepia ją w sercach i pomnaża.

Misje są sprawą miłości. Każdy chrześcijanin jest uczniem-misjonarzem, który nie zatrzymuje skarbu wiary dla siebie, ale dzieli się nią z radością z innymi. Pragnie, aby wszyscy ludzie mogli spotkać Boga i cieszyć się Jego łaską.

Misjonarze nie tylko głoszą Ewangelię słowem, lecz starają się zdobywać serca dla Chrystusa miłością. Prowadzą dla potrzebujących liczne dzieła ewangelizacyjne, charytatywne, medyczne i edukacyjne. Są one znakiem braterstwa i solidarności z ubogimi i potrzebującymi pomocy.